Inge van den Hoven tekent, boetseert en schildert wonderlijke creaturen. 

Zij relativeert de gewichtigheid van de wereld in kleine vrolijke keramische objecten, schilderijen, tekeningen en sieraden.

 

Realistisch ogende figuren worden door ongewone samenvoeging van lichaamsdelen en ledematen nieuwe persoonlijkheden. En mochten deze personages er “normaal” uitzien, dan bevinden ze zich in een vreemde situatie of gedragen ze zich eigenaardig.

Hoewel de figuren soms absurdistisch of zelfs afschrikwekkend ogen zijn ze toch heel toegankelijk door herkenbare beeldtaal, vaak met een flinke dosis humor. 

Als kind al vond ze alles wat een beetje anders of griezelig is al heel interessant. Zoals verhalen over heksen en geesten, vervormingen van het menselijk en dierlijk lichaam, rariteitenkabinetten, sprookjes, Middeleeuwse boekverluchtingen, woordspelingen, het abnormale in het dagelijks leven, de film "Freaks" van Tod Browning, het werk van Jheronimus Bosch. Die verwondering heeft haar gelukkig nooit losgelaten en dat verwerkt ze nu in unieke en handgemaakte beelden, tekeningen, schilderijen en sieraden.

"Ik ben dol op flauwe woordspelingen, ik verzamel madeliefjes oorbellen en je kunt me nergens voor wakker maken. Als ik alleen nog onzin uitkraam moet er gewoon een boterham in. Ik woon in Amsterdam met mijn man, docent en kunstenaar Onno Draak." 

 

Kan het nou nooit eens normaal, Inge? 

Nee. Wanneer ik iets maak komt er altijd wel een extra ledemaat of onlogisch object bij. 

En voetjes! Ik maak graag voetjes. Of er gaat een arm af, als dat beter staat. 

Mijn beelden, tekeningen en schilderijen zijn een beetje gek, een beetje raar en soms een beetje eng. Toch zijn ze toegankelijk, humoristisch en herkenbaar op hun eigen, speciale manier. 

 

Wat doe je? 

Naast tekeningen en schilderijen maak ik beelden en sieraden. Klei is hierbij mijn favoriete medium. Met mijn blote handen, spatels, deegrollers en messen vorm ik het tot wonderlijke creaturen.

Soms weet ik niet wat ik ga maken en schuif ik spullen van link naar rechts in mijn atelier, als een hond die rondjes draait in z’n mand. Of ik begin maar wat te kneden in een homp klei. Vaak verrast het materiaal me dan: als vanzelf onstaat een vorm waarmee ik verder ga. Een bol als uitgangspunt werkt ook, al doende ontstaat een beeld.

Wanneer ik wel een idee heb maak ik een schets op papier en voer deze uit in klei. Mijn inspiratie haal ik uit woordspelingen, middeleeuwse boekverluchtingen, rariteitenkabinetten, horrorfilms, sprookjes, schaduwen… zelfs een plak kauwgom op straat kan mijn fantasie op hol doen slaan.

Een werk is voor mij geslaagd als ik er zelf om moet gniffelen.

English

Inge van den Hoven draws, models and paints wondrous creatures. She puts the weight of the world into perspective in small cheerful ceramic objects, paintings, drawings and jewellery.

 

Realistic-looking figures become new personalities through unusual assemblies of body parts and limbs. And should these characters look "normal", they are in a strange situation or behave peculiarly.

Although the characters sometimes look absurdist or even terrifying, they are still very accessible through recognisable imagery, often with a good dose of humour.

Even as a child, I found anything a bit different or creepy very interesting. Like stories about witches and ghosts, deformations of the human and animal body, cabinets of curiosities, fairy tales, medieval book illuminations, puns, the abnormal in everyday life, Tod Browning's film Freaks, the work of Hieronymus Bosch. This wonder has fortunately never left me and I now incorporate it into unique and handmade sculptures, drawings, paintings and jewellery.

"I love silly puns, I collect daisy earrings and you can't wake me up for anything. If all I do is talk nonsense, I  just need a sandwich. I live in Amsterdam with my husband, teachter and artist Onno Draak."

 

Can it never be normal, Inge?

No. Whenever I make something, there is always an extra limb or illogical object. 

And feet! I like making feet. Or an arm is removed, if that looks better.

My sculptures, drawings and paintings are a bit crazy, a bit weird, and sometimes a bit scary. 

Yet they are accessible, humorous and recognizable in their own special way. 

 

What do you do?
In addition to drawings and paintings, I make sculptures and jewellery. Clay is my favourite medium. With my bare hands, spatulas, rolling pins and knives, I shape it into wonderful creatures.
Sometimes I don't know what I'm going to make, so I move things around in my studio, like a dog turning circles in its basket. Or I just start kneading a lump of clay. The material often surprises me: a shape emerges naturally, which I then develop further. A sphere also works as a starting point; a sculpture emerges as I work.
When I do have an idea, I make a sketch on paper and execute it in clay. I draw my inspiration from puns, medieval book illuminations, cabinets of curiosities, horror films, fairy tales, shadows... even a piece of chewing gum on the street can set my imagination racing.
For me, a work is successful if it makes me chuckle.